قیمت مسکن لوکس در اوج

رشد نابهنگام قیمت مسکن لوکس باعث مشکلات عدیده ای شده است

همان گونه که می دانیم مسکن همواره  به عنوان یک کالای استراتژیک بوده که از دو وجه مصرفی و سرمایه ای برخوردار است. به  عقیده ی کارشناسان اقتصادی در این برحه ی زمانی و در حالی که با رکود در بخش مسکن مواجهیم،  سرمایه گذاری در  بخش مسکن برای صاحبان سرمایه به هیچ وجه  امید بخش نیست.

املاک تهران

خرید و فروش مسکن در شرایط فعلی تنها با نگاه مصرفی صورت می گیرد. به عبارت دیگر تمرکز فعلی خریداران بخش مسکن بر بعد مصرفی این کالاست و بعد سرمایه گذاری آن مادامی که  بازدهی این بخش پایین تر از بازدهی بانک باشد مورد توجه قرار نمی گیرد.  در دولت قبلی برای از میان بردن رکود و رخوت در بازار مسکن و رنگ بخشیدن به بعد سرمایه ای آن و نیز خانه دار کردن قشر وسیعی از مردم، تسهیلاتی برای این بخش به طور گسترده ارائه گردید.

سیاست دولت برای جلوگیری از افزایش قیمت مسکن در نظر گرفتن سهم عمده ی این تسهیلات  برای تقویت بخش عرضه بوده است. در دولت فعلی به نظر می رسد رویکرد صحیح جهت گیری و سوق دادن تسهیلات به سمت بخش تقاضا به منظور تحرک بخشیدن و پویایی بازار مسکن می باشد.

نگرانی سیاست گزاران در دولت قبلی از بی ثباتی قیمت مسکنهمزمان با ارائه ی تسهیلات به بخش تقاضا و افزایش تورم  باعث شد سرمایه ی ارائه شده تنها در اختیار بخش عرضه قرار گیرد.  با ادامه ی این سیاست تسهیلات قرار گرفته در بین عرضه کنندگان به سمت بخش های پربازده سرازیر شد و در خدمت هدف سیاست گزاران قرار نگرفت.

بانک ها و سازندگان مسکن سرمایه های ارائه شده را در بخش های اداری، تجاری و ساخت مسکن لوکس  به مصرف رساندند تا بتوانند از این طریق به بهترین بازدهی ممکن برسند. همچنین تحریک بخش عرضه بدون اینکه راهکار مناسبی برای تقویت بخش تقاضا صورت گیرد موجب به وجود آمدن تعداد بسیار بالایی خانه ی خالی شد، به طوریکه طبق آمار و ارقام ارائه شده ارزش تقریبی این واحدهای خالی در حدود 250 میلیارد دلار عنوان شده است.

به بیان بهتر ، مبلغ 250 میلیارد دلار از سرمایه های این کشور بدون هیچ بهروه وری و ارزش افزوده ای رها شده است.یکی از علل های به وجود آمدن این مساله را می توان توزیع نابرابر تسهیلات ارائه شده میان کلان شهرها و دیگر نقاط کشور و همچنین مناطق ثروتمند نشین و فقیر نشین عنوان کرد. بر طبق گزارشات منتشر شده، در پایان دولت دهم،  رشد  مسکن در نقاط میانی و جنوب تهران تا دوبرابر افزایش  و در نقاط شمال تهران تا سه برابر افزایش را نشان می داد. نکته ی جالب اینکه نرخ رشد مسکن در این دوره 2 درصد از نرخ رشد جمعیت بیشتر بوده است ولی عدم توجه به نیازهای مصرف کننده واقعی وترجیح به ساخت وساز آپارتمان های لوکس باعث به وجود آمدن انبوهی از خانه های خالی و بدون سکنه شد.

سیاست بعدی دولت ساخت خانه های ازران قیمت در نقاط دور افتاده بود که مردم را به حاشیه ی شهرها کشاند و پوشش شهرنشینی سابق را دچار بی نظمی و بی ثباتی می کرد. دولت فعلی سعی دارد تا تقویت بخش تقاضا و ایجاد بستر مناسب از حجم این واحدهای خالی از سکنه بکاهد و بخش مسکن را به چرخه ی رشد و توسعه ی اقتصاد بازگرداند. یکی از راه حل های ارائه شده به این منظور تقویت بازار رهن به منظور تهیه ی مسکن ازران قیمت است. این راه حل موجب می شود که از به حاشیه ی شهر رفتن شهروندان جلوگیری به عمل آید. دولت فعلی امیدوار است که سیاست های تقویت بخش تقاضای آن کارگر شود و بتواند به وسیله ی آن رکود چندساله ی بخش مسکن را برهم زند.