راهکار پرداخت تسهیلات مسکن برای خروج از رکود

برای خروج از رکود مسکن نیاز به تسهیلات وجود دارد

پرداخت تسهیلات منصفانه مسکن و نحوه ی بازستانی آن یکی از مواردی است که می تواند بر خروج بازار مسکن از رکود چند ساله اخیر تاثیر بگذارد.

دبیر انجمن صنفی کارفرمایی انبوه‌سازان مسکن و ساختمان خراسان رضوی با اشاره به همین مورد عنوان کردند که از جمله مواردی که باید در این دولت در دستور کار قرار بگیرد، پایین آمدن نرخ سودها، افزایش دوره بازپرداخت و متناسب بودن تسهیلات عرضه شده است.

املاک تهران

این مقام مسول در استان خراسان، به بحث پرچالش مسکن مهر اشاره کردند و اینکه هنوز حدود15% از این طرح به تمام نرسیده است و آماری تاسف بار تر در برخی شهرستانهای منطقه، اینکه در صورت تکمیل تعداد باقی مانده  از این منازل، نیمی از آنها بدون متقاضی خواهد ماند.

ایشان به تحرک بازار مسکن در سال گذشته اشاره کردند و دلیل آنرا نجوه ی عملکرد دولت دانستند ولی آنرا کافی ندیده و بطور مثال به قطع پرداخت تسهیلات مسکن بدون سپرده از طرف بانک مسکن  و نحوه ارائه کنونی این تسهیلات ایراد گرفتند.

وی در ادامه مطرح نمودند که مشکلی که در حوزه ی مسکن وجود داشته، نگاه سرمایه ای به  آن است بجای اینکه نگاه مصرفی به آن باشد. ایشان اینکه بیشتر از 2میلیون منزل خالی از سکنه در کشور وجود دارد را موید این نظریه دانسته و بیان میکنند باید طرز نگاه به مسکن تغییر کرده و آن را یک کالای مصرفی بدانیم نه یک حوزه ی سرمایه گذاری؛ و همین نگاه غلط موجب رواج سوداگری و منفعت طلبی می گردد.

وی عنوان کردند که واحدهای خالی از سکنه، جزء خانه های لوکس بوده که مختص قشر خاصی از جامعه است . ایشان همچنین نقدی هم بر ماده 77 قانون مالیات های مستقیم وارد میکنند و بیان دارند که اخذ مالیاتاز واحدهای نوساز، به اشتباه بر دوش بهره بردار می افتد و همچنین اینکه چنانچه واحدی تا سه سال فروخته نشود از مالیات معاف گشته و این امر خود باعث احتکار در منازل مسکونی می گردد.

ایشان تاکید دارند که راهکار خروج از این وضعیت، پرداخت تسهیلات مسکن با سودهای کم و دوره های بلند تر است که حتما باید از طرف دولت تامین گردد. وی این دوره ها را 25 ساله  و همچنین میزان تسهیلات را تا 70%  ارزش یک واحد مسکونی پیشنهاد می دهند.

بهر حال چیزی که واضح است و نیاز به تحقیق نیست، پایین آمدن قدرت خرید مردم یا بالا رفتن نجومی قیمت های مسکن است که در هر صورت نتیجه یکی خواهد بود. در چنین شرایطی قشر اکثریت جامعه با این میزان دریافتی در سال، نخواهند توانست خانه دار شده و نمی توانند روی حقوق های خود با این تفاوت  تا قیمت های مسکن، حساب باز کنند.

همانطور که بیان شد یکی از راهکارهایی که میتواند جامعه را برای رسیدن به خانه کمک کند، پرداخت تسهیلات مسکن بوده، ولی اگر چنانچه این تسهیلات منصفانه نباشد باز مردم برای دریافت آن میلی نشان نخواهند داد و بعید است تاثیری روی رکود داشته باشد.

تدابیر دولت ها باید به سمتی رفته که با هر راهکار و ترفندی این معضل را حل کرده و با دادن تسهیلات مسکن و یا هر طرحی دیگر، جامعه را از نیاز مسکن و دغدغه تهیه آن رهایی بخشد و از طرفی نیز پس از اجرایی کردن راهکار خود، نظارتی مثبت و دقیق روی آن داشته باشد تا سودجویان نتوانند از سایر اقشار جامعه منفعت بیشتری ببرند و آثار طرح مختص افراد واجد شرایط باشد.