دلیل افزایش تعداد خانه های خالی از سکنه در کشور
طبق گزارش وزارت اقتصاد رشد قیمت مسکن در سال 95 سه درصد کاهش داشته که این کاهش را دلیل اصلی افزایش خانههای خالی از سکنه به 2.6 میلیون واحد اعلام کرد.
تعداد واحدهای مسکونی خالی از سکنه در سال 85 از 633 هزار واحد به 1.6 میلیون واحد در سال 90 و 2.6 میلیون واحد در سال 95 افزایش یافته است. در فاصله سالهای 85 تا 95 این میزان افزایش بیانگر متوسط رشد سالانه خانههای خالی در کشور معادل 17 درصد است. به گزارش اقتصاد آنلاین به نقل از تسنیم، این شیب افزایشی در شرایطی است که تعداد واحدهای مسکونی کشور طی این دوره با متوسط رشد سالانه معادل 3.7 درصد از 15.9 میلیون واحد مسکونی در سال 85 به 19.9 میلیون واحد در سال 90 و 22.8 میلیون واحد واحد در سال 95 افزایش یافته است.
برآیند اختلاف قابل توجه متوسط رشد سالانه تعداد واحدهای مسکونی کشور و تعداد خانههای خالی به تعداد واحدهای مسکونی کشور شده است.
به طوریکه نرخ ذکر شده در سال 85 از 4.2 درصد به 8.3 درصد در سال 90 و 11.3 درصد در سال 95 افزایش یافته است.
استان تهران با دارا بودن سهمی معادل 19 درصد از کل خانههای خالی در سال 95 (حدود 490 هزار واحد مسکونی خالی) از این بابت رتبه نخست کشور را به خود اختصاص داده است. نرخ خانههای خالی استان تهران در سال 95 معادل 11.6درصد و حدود 3/. واحد درصد بالاتر از میزان کشوری آن است.
همچنین شش استان اصفهان، خراسان رضوی، فارس،آذربایجان شرقی، البرز و خوزستان استانهایی هستند که با دارا بودن مجموع 39 درصد از کل خانههای خالی کشور در سال 95 پس از استان تهران در رتبه های بعدی استانهای دارای بیشترین خانههای خالی قرار دارند.
نکته جالب توجه اینکه نرخ خانههای خالی در همه این استانها به جز خراسان رضوی به مراتب بالاتر از نرخ مذکور برای استان تهران در سال 95 است.
به عنوان مثال نرخ خانه های خالی در استان البرز معادل 16.2 درصد و برای استان اصفهان معادل 14.6 درصد است که نشان میدهد این استانها در مقایسه با وضعیت کشور از حیث نرخ خانههای خالی وضعیت مطلوب تری دارند .
از این بابت رتبه های پایین تر سهم خانه های خالی از کل کشور به ترتیب به استانهای ایلام، کهگیلویه و بویر احمد و خراسان شمالی تعلق میگیرد ضمنا نرخ خانههای خالی تمامی این استانها پایینتر از نرخ متوسط کشوری یعنی 11.3 درصد است.
دلیل افزایش قابل توجه تعداد و نرخ خانههای خالی کشور طی سالهای 85 تا 95 را میتوان در اصول نظری بخش مسکن بررسی کرد.
بر اساس این اصول ارتباط معکوسی بین تغییر تعداد خانههای خالی با نوسان قیمت مسکن وجود دارد، بطوریکه زمانی که قیمت مسکن کاهش یافته مالان واحدهای مسکونی به امید افزایش قیمت در دوره آتی از عرضه واحدهای خود به بازار اجتناب میکنند.
کاهش رشد قیمت مسکن در کشور در سال 91 از 29 درصد به حدود 3 درصد در سال 95 منجر به افزایش قابل توجه خانههای خالی به کل واحدهای مسکونی از حدود 8 درصد در سال 90 به حدود 11 درصد در سال 95 شده است.