قوانین آپارتمان نشینی
در این مقاله خواهید خواند:
- انواع مالکیت در آپارتمان ها
- مشاعات ساختمان
- قوانین آپارتمان نشینی در مالکیت عمومی
- قوانین آپارتمان نشینی در مالکیت خصوصی
- قوانین آپارتمان نشینی هزینه شارژ
نزدیک به چهار دهه است که با افزایش جمعیت شهرها، سبک زندگی افراد نیز دستخوش تغییرات زیادی شده است به طوریکه بیشتر مردم مخصوصا در کلان شهرهایی چون تهران، از زندگی در خانه های بزرگ و حیاط دار به زندگی در برج ها و ساختمان ها و آپارتمان های چند طبقه و کوچک روی آورده اند، گویی قرن هاست از گذشته خود فاصله دارند. اما لازمه تغییر این نوع سبک زندگی تغییر در برخی عادت هایی است که مناسب فضای آپارتمان نشینی نیست. آپارتمان نشینی مانند بسیاری از الگوهای رایج در جامعه قوانین مربوط به خود را دارد و در صورت پیروی از این قوانین می توان نظم و آرامش را در این مکان ها شاهد بود. جدای از اینکه در یک آپارتمان موجر هستیم و یا مستاجر، وظیفه داریم به منظور برقراری نظم در ساختمان از قوانینی وضع شده توسط ارگان های دولتی و یا اهالی ساختمان پیروی کنیم. قبل از پرداختن به قوانین مربوط به آپارتمان نشینی لازم است مختصری به انواع مالکیت های موجود در آپارتمان ها بپردازیم زیرا قوانین موجود در رابطه با انواع مالکیت با یکدیگر تفاوت دارد.
انواع مالکیت در آپارتمان ها
به طور کلی دو نوع مالکیت در آپارتمان ها وجود دارد؛ مالکیت خصوصی و مالکیت عمومی
در مالکیت خصوصی، قسمتی از بنا و یا ملک در انحصار مالک و یا کسی که در آن زندگی می کند، می باشد و دیگران اجازه و حق استفاده از آن بخش را ندارند، مانند پارکینگ، انباری، بالکن و ....
در صورتیکه در مالکیت عمومی، هیچگونه انحصاری برای هیچ یک از مالکان وجود ندارد و تمامی مالکان حق استفاده از بخشی از ساختمان را به طور مشترک دارند. در واقع در مالکیت عمومی بحث مشاعات ساختمان مطرح بوده که افراد به میزان یکسان اجازه استفاده و دسترسی دارند. مانند آسانسور، راهرو و ...
مشاعات ساختمان
همانطور که در قسمت مالکیت عمومی توضیح داده شد، در این نوع مالکیت تمامی افراد ساکن در ساختمان حق استفاده از بخشی از ساختمان را دارند که به این بخش ها اصطلاحا مشاعات گفته می شود. از انواع مشاعات در ساختمان ها می توان به موارد زیر اشاره کرد:
- بنای ساختمان
- پشت بام
- پلهها، پله های ایمنی، پاگردها، درب ها، راهرو و پنجرههایی که در خارج از قسمت اختصاصی قرار گرفته اند.
- تاسیسات مربوط به پله ها چون وسایل تامین کننده روشنایی، شیرها و کپسول های آتشنشانی و ...
- ورودی پارکینگ و پارکینگ اضافی
- تاسیسات و انشعابات مشترک مانند آسانسور، موتورخانه، چاه آب، پمپ، کنتور، اتاق سرایدار و ...
- محوطه ساختمان، باغچه و فضای سبز
- لابی
- اسکلت ساختمان
- نمای بیرونی ساختمان
قوانین آپارتمان نشینی در مالکیت عمومی
قوانین مختلفی برای استفاده ساکنین از مشاعات ساختمان وجود دارد که در زیر به برخی از آن ها می پردازیم:
استفاده از مشاعات ساختمان تنها در حد معمول و طبق قانون تملک آپارتمان ها امکان پذیر است: طبق این قانون افراد اجازه ندارند وسایل خود را در قسمت های مشاع قرار داده و موجب آزار دیگر ساکنین گردند.
طبق قانون هیچ یک از ساکنین اجازه ندارند مشاعات را تصرف کرده و به دیگری واگذار نمایند مگر اینکه این موضوع در جلسه هیئت مدیران مطرح و با موافقت تمامی اهالی ساختمان صورت پذیرد.
قرار دادن وسایل در قسمت های مشاع ساختمان منوط به موافقت کل ساکنین می باشد.
استفاده از آب و برق مشاع برای استفاده شخصی ممنوع است.
هرگونه تغییر و یا تعمیر در ساختمان بایستی با موافقت ساکنین صورت گیرد و هزینه آن به طور مساوی بین اهالی ساختمان تقسیم گردد.
اگر واحدهای هر ساختمان مجهز به پارکینگ هستند، هر واحد تنها مجاز به استفاده از پارکینگ خود می باشد و در صورت مشاع بودن پارکینگ، استفاده از آن منوط به رضایت تمامی واحد ها بوده و هیچکس حق تصرف ندارد.
هیچ یک از ساکنین اجازه استفاده از آسانسور نفربر را برای حمل وسایل سنگین ندارد و در صورت بروز هرگونه مشکل در آسانور، مسئولیت تعمیر با شخص مورد نظر است.
قوانین آپارتمان نشینی در مالکیت خصوصی
همانطور که ذکر شد، در مالکیت خصوصی، کسی به جز مالک و یا کسی که در واحد مورد نظر زندگی می کند حق استفاده از آن بخش از ساختمان را ندارد، اما قوانینی نیز وجود دارد که در فرهنگ آپارتمان نشینی برای ایجاد نظم و آرامش مجموعه بایستی به آن توجه شود. از جمله:
- هرگونه صدای نامتعارف که موجب بر هم زدن آرامش دیگر ساکنین شود بین ساعت های 1-4 بعد از ظهر و 11 شب تا 9 صبح ممنوع است.
- فعالیت های ساختمانی با هماهنگی مدیر تنها بین ساعت های 8:30-13:30 و 15:30-18:30 روزهای غیر تعطیل مجاز است.
- در صورت حضور مهمان، نبایستی سر و صدا تا بعد از ساعت 12 نیمه شب ادامه پیدا کند.
- در صورتیکه کف ساختمان سنگ و یا سرامیک است، پیشنهاد می گردد به منظور جلوگیری از صداهای اضافه برای طبقه پایین، 75 درصد آن با موکت و یا فرش پوشانده شود.
- هرگونه تغییری در قسمت سردر و نمای ساختمان و بالکن اختصاصی بایستی با هماهنگی و رضایت ساکنین باشد.
- تعمیرات در قسمت اختصاصی که موجب آسیب به اسکلت ساختمان شود مجاز نیست.
- مسئولیت ناشی از گرفتگی فاضلاب هر واحد بر عهده واحد مربوطه است و نه کل واحدها.
- نصب هرگونه وسیله ای چون کولر و بند لباس که از بالکن بیرون بزند مجاز نیست مگر با اجازه کتبی مدیر ساختمان.
- اگر ساختمانی سرایدار نداشته باشد، درب ساختمان در شب ها بایستی قفل گردد.
قوانین آپارتمان نشینی هزینه شارژ
زندگی در ساختمان های منظم و قانونمند مورد علاقه تمامی افرادی است که سبک زندگی در آپارتمان را برگزیده اند. لازمه ادامه این قانونمندی در پرداخت منظم و به موقع حق شارژی است که با عنوان هزینه های مصرفی بایستی توسط همه ساکنین پرداخت شود. این هزینه ها می تواند شامل موارد زیر باشد:
- هزینه نگهداری بخش های مشاع ساختمان
- هزینه نگهداری از فضای سبز و باغچه
- در صورت وجود سرایدار، هزینه های مرتبط با سرایداری
- هزینه های مرتبط با نظافت مانند خرید لوازم شوینده و ..
- هزینه های مرتبط با آب و برق و گاز مشترک
اما در فرهنگ آپارتمان نشینی در مورد حق شارژ قوانینی وجود دارد که در زیر به آن می پردازیم:
- پرداخت حق شارژ توسط موجر و یا مستاجر بستگی به توافق بین طرفین دارد.
- قسمتی از حق شارژ مانند هزینه آب و برق و گاز به تعداد نفرات هر واحد بستگی دارد و بدیهی است که در صورت افزایش نفرات حق شارژ هم افزایش یابد.
- تمامی واحدها بایستی نسبت به پرداخت شارژ ماهیانه احساس کسئولیت کرده و به موقع پرداخت کنند.
- در صورت عدم پرداخت هزینه شارژ حتی پس از اظهارنامه کتبی، هیئت مدیره می تواند از طریق مراجع قانونی نسبت به این موضوع اقدام نماید تا با حکم دادگاه مانع از دسترسی واحد مربوطه به موتورخانه، آب، برق و گاز شود.
- اگر از طرف یکی از واحدها آسیبی به قسمتی از مشاعات وارد شود، خسارت وارده از محل شارژ قایل پرداخت نمی باشد.
- هزینه تعمیرات جزء حق شارژ محسوب نمی شود اما ساکنین می توانند هر ماه مبلغی را به این منظور به حق شارژ اضافه نمایند.